مقاله در مورد بررسی آلودگی سالمونلایی در گربه های خانگی شهرستان کرج دارای 72 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله در مورد بررسی آلودگی سالمونلایی در گربه های خانگی شهرستان کرج کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد بررسی آلودگی سالمونلایی در گربه های خانگی شهرستان کرج،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله در مورد بررسی آلودگی سالمونلایی در گربه های خانگی شهرستان کرج :
فصل اول
مقدمه:
سالها از کشف باکتری سالمونلا می‌گذرد ولی این باکتری اهمیت خود را در جوامع علمی و بین دانشمندان از دست نداده‌است. در سال 1885 اسمیت و سالمون جرمی را از خوک جدا کردند و تصور نمودند که عامل بیماری وبا یا طاعون خوک است در نتیجه نام آنرا باسیلوس کلراسویس نهادند. در طی سالهای بعد نام این جرم را سالمونلا کلراسویس گذاشتند.
در قرن بیستم روشهای مؤثری برای درمان و پیشگیری این باکتری صورت گرفت و نتایج امیدوارکننده‌ای برای دانشمندان حاصل شد اما با مقاوم‌شدن سالمونلا نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها و روشهای درمانی دیگر، خطر بزرگی جوامع بشری را تهدید می‌کند.
بطوریکه انسان قرن حاضر با تمام پیشرفتهای مختلفی که در علوم و فنون داشته، هنوز روزگار خود را با و حشت عظیمی از فراگیرشدن این بیماری می‌گذراند. ترسی که در بین اجداد بشر هم وجود داشته و قربانیان زیادی گرفت.
در جلد اول و دوم کتاب ارزشمند تاریخ ودامپزشکی و پزشکی ایران تألیف استاد بزرگوار جناب آقای دکتر حسن تاج‌بخش به بیماری حصبه، تب مطبقه و تب تیفوئید اشاره شده‌است به نقل از این کتاب لوکرس(55- 98 ق.م) به فراوانی اپیدمیهای بیماریهای حیوانی اشاره کرده و از آنها به عنوان« آتش مقدس» یاد می‌کند. ویرژیل(19-70 ق.م) وقتی آتش مقدس را در گونه‌های مختلف شرح می‌دهد می‌توان
تا حدی به ماهیت برخی از بیماریهای عفونی از جمله تب تیفوئید(حصبه) اسب پی برد.
در تمدن باشکوه اسلامی دانشمندان ایرانی بویژه رازی، ابن‌سینا و جرجانی در مورد بیماریهای عفونی مطالب مهم و جالبی بیان داشته‌‌اند که این خود براهمیت موضوع بیماریهای ناشی از سالمونلا در دنیای قدیم بیان می‌کند.
با گسترش پدیده شهرنشینی و استفاده روزافزون از خانه‌های آپارتمانی انسان معاصر برای فرار از تنهایی و رهاشدن از انزوایی که به علت رشد صنعت پدید آمده کوششهای وافری انجام داده که یکی از آنها نگهداری و مراقبت حیوانات در محیط خانه بوده تا بتواند بر این پدیده غلبه کند.
با یک نگاه آماری متوجه می‌شویم که غالب این حیوانات از نوع دام کوچک بوده بطور مثال: گربه سگ، طوطی، همستر و… تمایل بیشتری برای نگهداری آنان وجود دارد که با توجه به بحث
بیماریهای مشترک بین انسان و دام خود چالش جدیدی را در این عرصه ایجاد نموده‌است.
در این پروژه تحقیقی سعی بر این بوده که با بررسی بیماری سالمونلایی در گربه‌های خانگی، راهکاری هرچند ناچیز جهت پیشگیری این بیماری در محیط زندگی آدمی ارائه گردیده و اطلاعات لازم در این زمینه برای اهل فن و عموم مردم روشنگر باشد.
فصل دوم
کلیات
خصوصیات کلی
باکتری سالمونلا از نظر طبقه‌بندی در خانواده « انتروباکتریاسه» جای می‌گیرد. انتروباکتریاسه گروه بزرگ و ناهمگونی از باسیلهای گرم منفی می‌باشد که محل طبیعی زندگی آنها روده انسان و حیوانات است. این خانواده از جنسهای زیادی تشکیل شده‌است (مانند اشریشیا، شیگلا، سالمونلا، انتروباکتر، کلبیسلا، سراشیا، پروتئوس و غیره). بعضی از ارگانیسم‌های روده‌ای، مانند اشریشیاکولی، قسمتی از فلور طبیعی انسان هستند و گاهی ایجاد بیماری می‌کنند، در حالیکه بقیه، مانند سالمونلا و شیگلا برای انسان و حیوانات همیشه بیماریزا هستند.
انتروباکتریاسه‌ها هوازی یا بی‌هوازی اختیاری هستند و طیف وسیعی از کربوهیدراتها را تخمیر می‌کنند. این باکتریها ساختار آنتی‌ژنی پیچیده‌ای داشته، سموم و عوامل بیماریزای زیادی تولید می‌کنند.
انتروباکتریاسه شایع‌ترین گروه باسیلهای گرم منفی هستند که در آزمایشگاههای بالینی کشت داده می‌شوند و در میان شایع‌ترین باکتریهای ایجادکننده بیماری در کنار استافیلوکوک و استرپتوکوک قرار دارند.
طبقه‌بندی انتروباکترویاسه پیچیده است و با پیدایش تکنیکهایی که فواصل تکاملی را بررسی می‌کنند( مانند هیبریداسیون و تعیین توالی اسیدنوکلئیک)، به سرعت در حال
تغییر است
بیشتر از 25 جنس و 110 گونه یا گروه شناسایی شده‌اند. با این حال، انتروباکتریاسه‌هایی که از لحاظ بالینی اهمیت داشته‌باشند، 20 تا 25 گونه را تشکیل می‌دهند و با بقیه گونه‌ها، خیلی کم مواجه می‌شویم.
خانواده انتروباکتریاسه، دارای خصوصیات زیر هستند:
آنها باسیلهای گرم منفی هستند، یا متحرکند که در این صورت در سرتاسر محیط‌شان مژه دارند یا غیرمتحرکند، آنها در محیط عصاره گوشت یا پپتون بدون اضافه کردن کلریدسدیم یا سایر مکمل‌ها رشد می‌کنند.
رشد خوب در آگارمک‌‌کانکی، رشد به صورت هوازی یا بی‌هوازی( بی‌هوازی اختیاری هستند)، تخمیر گلوکز به جای اکسیدکردن آن که اغلب همراه با تولید گاز است، از مشخصات آنها می‌باشد، آنها کاتالاز مثبت و اکسیداز منفی هستند و نیترات را به نیتریت احیاء می‌کنند و 39 تا 59% DNA، C + G دارند، آزمایشهای بیوشیمیایی که برای افتراق انواع انتروباکتریاسه به کار می‌روند، در ذیل آمده‌است:
تخمیر انواع قندها از قبیل: لاکتوز، سوکروز، تخمیر D- گلوکز،
هیدرولیز اوره: سولفید هیدروژن (H2S)، سیمونزسیترات، تولیداندول، تست حرکت، ژلاتیناز و MRVP.
مورفولوژی و مشخصات
الف) ارگانیسم‌های تیپیک: انتروباکتریاسه باسیلهای گرم منفی کوچکی هستند، شکل تیپیک این باکتریها در رشد بر محیط‌های جامد آزمایشگاهی دیده‌می‌شود، اما شکل این باکتریها در نمونه‌های کلینیکی بسیار متنوع است. در کلبسیلا کپسولها بزرگ و منظم هستند، چیزی که در انتروباکتر کوچکتر بوده و در سایر انواع به ندرت دیده‌می‌شود.
ب) کشت: اشریشیاکولی و بیشتر دیگر باکتریهای روده‌ای کلونی‌های حلقوی، محدب و مسطح با لبه‌های واضح تشکیل می‌دهند. کلونی‌های انتروباکتر شبیه کلونی‌های اشریشیاکولی است با این تفاوت که کمی موکوئیدی‌تر است. کلونی‌های کلبسیلا بزرگ و بسیار موکوئیدی هستند و با طولانی‌شدن کشت تمایل به یکی‌شدن دارند. سالمونلا و شیگلاکلونی‌های مشابه اشریشیاکولی ایجاد می‌کنند اما لاکتوز را تخمیر نمی‌کنند. بعضی از گونه‌های اشریشیاکولی در آگار خونی همولیز ایجاد می‌کنند.
ج) خصوصیات رشد: از ویژگی‌های بیوشیمیایی نظیر الگوهای تخمیر کربوهیدرات و فعالیت دکربوکسیلازهای اسیدهای آمینه و سایر آنزیم‌ها برای افتراق باکتریها استفاده می‌شود. بعضی آزمایشها نظیر تولید اندول از تریپتوفان در سیستم‌های تشخیص سریع بسیار استفاده می‌شوند، در حالیکه بقیه آزمایشها مثل واکنش وگس – پرسکائر**(تولید استیل متیل کاربیونال از دکستروز) کمتر به کار می‌روند. کشت در محیط‌های افتراقی که حاوی رنگها و کربوهیدراتهای خاصی هستند( مثل ائوزین- متیلن‌بلو، [EMB]، مک‌کانکی یا محیط دئوکسی‌کولات) تشخیص کلونی‌های تخمیر‌کننده لاکتوز(رنگی) را از کلونی‌های غیرتخمیرکننده (غیررنگی) میسر می‌سازد و تشخیص سریع و احتمالی باکتریهای روده‌ای را ممکن می‌کند.
چندین محیط کشت پیچیده جهت شناسایی باکتریهای روده‌ای ساخته شده‌اند. یکی از این محیط‌ها، محیط سه‌گانه آگار- قند – آهن می‌باشد که اغلب برای افتراق سالمونلا و شیگلا از سایر باسیلهای گرم منفی روده‌ای در کشت مدفوع به کار می‌رود. این محیط دارای 1/0% گلوکز، 1% سوکروز، 1% لاکتوز، سولفات فرو( برای پی‌بردن به تولید H2S)، عصاره بافتی(سوبسترای رشد پروتئینی) و یک نشانگر PH (فنل قرمز) می‌باشد.
این محیط در یک لوله آزمایش ریخته می‌شود به طوری که یک سطح شیبدار با قسمت انتهایی عمیق به وجود می‌آید و باکتریها از سطح به عمق کاشته می‌شوند چنانچه تنها گلوکز تخمیر شود، در اثر مقدار حجم کم اسید تولید شده، در ابتدا سطح شیبدار و قسمت عمقی زردرنگ می‌شوند. وقتی مواد حاصل از تخمیر به CO2 و آب اکسیده می‌شوند و از سطح شیبدار رها می‌گردند و دکربوکسیلاسیون اکسیداتیوپروتئین‌ها با تولید آمین ادامه می‌یابد، سطح شیبدار قلیایی می‌شود (قرمز). اگر سوکروز یا لاکتوز تخمیر شود، مقدار زیاد اسید تولید شده موجب می‌شود که سطح
شیبدار و قسمت عمقی زرد بمانند(اسیدی). به طور تیپیک، سالمونلا و شیگلا، سطح شیبدار را قلیایی و قسمت عمقی را اسیدی می‌کنند. اگرچه پروتئوس، پروویدنسیا و مورگانلا سطح شیبدار را قلیایی و قسمت عمقی را اسیدی می‌کنند، آنها را می‌توان از طریق ایجاد شدن سریع رنگ قرمز در محیط اوره شناسایی کرد. دیگر باکتریهای روده‌ای بر سطح شیبدار، اسید و در قسمت عمقی اسید و گاز (حباب) تولید می‌کنند.
ساختار آنتی‌ژنی
انتروباکتریاسه‌ها، ساختار آنتی‌ژنی پیچیده‌ای دارند. آنها به وسیله بیش از 150 نوع آنتی‌ژن مقاوم به حرارت O سوماتیک (مربوط به لیپوپیی ساکارید)، بیش از 100 نوع آنتی‌ژن حساس به حرارت K ( مربوط به کپسول) و بیش از 50 نوع آنتی‌ژن H(مربوط به تاژک) طبقه‌بندی می‌شوند. در سالمونلاتیفی، آنتیژنهای کپسولی، آنتیژنهای vi نامیده می‌شوند.
آنتیژنهای O خارجی‌ترین قسمت لیپوپیی ساکارید دیواره سلولی هستند و از واحدهای تکرار شونده پلی‌ساکاریدی تشکیل شده‌اند. برخی از پلی‌ساکاریدهای اختصاصی آنتی‌ژن O، از قندهای منحصر به فردی تشکیل شده‌اند. آنتیژنهای O به گرما و الکل مقاوم بوده، با آگلوتیناسیون باکتریال مشخص می‌شوند. آنتی‌بادیهای ضد آنتی‌ژن O، غالباً از نوع IgM هستند.
با توجه با اینکه هر جنس از انتروباکتریاسه‌ها، آنتیژنهای O خاص خود را دارند، یک ارگانیسم واحد ممکن است چندین آنتی‌ژن O داشته‌باشد. بنابراین، بیشتر شیگلاها یک یا چند آنتی‌ژن O مشترک با اشریشیاکولی دارند. اشریشیاکولی ممکن است با برخی از گونه‌های پروویدنسیا، کلبسیلا و
سالمونلا واکنش متقاطع نشان دهد. گاهی آنتیژنهای O، با برخی از بیماریهای خاص انسان ارتباط دارند نظیر آنتیژنهای O اختصاصی اشریشیاکولی که در اسهال و عفونتهای دستگاه ادراری یافت می‌شوند. آنتیژنهای K در برخی از گونه‌های انتروباکتریاسه و نه در همه آنها، در خارج آنتی‌ژن O قرار گرفته‌اند. برخی از آنها از جمله آنتیژنهای K مربوط به اشریشیاکولی پلی‌ساکاریدی هستند، بقیه پروتئینی می‌باشند. ممکن است آنتیژنهای K در آگلوتیناسیون ایجاد شده توسط آنتی‌بادیهای سرمی ضد آنتی‌ژن O، اختلال ایجاد نمایند و ممکن است در بیماریزایی نقش
داشته‌باشند ( مانند نژادهای تولید‌کننده آنتی‌ژن K1 در اشریشیاکولی که در مننژیت نوزادی نقش دارند و آنتیژنهای K در اشریشیاکولی که سبب اتصال باکتری به سلولهای اپی‌تلیالی قبل از تهاجم به دستگاه گوارش یا ادراری می‌گردند.)
آنتیژنهای H بر تاژکها قرار دارند و با گرما یا الکل از بین می‌روند. با اضافه‌کردن فرمالین به انواع متحرک باکتریها می‌توان آنها را حفظ کرد. این آنتی‌ژنها با آنتی‌بادیهای ضد H که عمدتاً IgG هستن
د، آگلوتینه می‌شوند.
طبقه‌بندی آنتی‌ژنی انتروباکتریاسه‌ها اغلب نشاندهنده وجود هر یک از آنتیژنهای اختصاصی می‌باشد. بنابراین فرمول آنتی‌ژنی اشریشیاکولی می‌تواند بصورت O55:K5:H21 و در گونه‌ای از سالمونلا* به صورت O1, 4,5,12: Hb1,2 باشد.
جنس سالمونلا
سالمونلاها، باسیل های متحرکی هستند که بطور مشخص گلوکز و مانوز را بدون تولید گاز تخمیر می‌کنند، اما لاکتوز یا سوکروز را تخمیز نمی‌کنند بیشتر سالمونلاها H2S تولید می‌نماید. این با کتری‌ها در صورت بلعیده‌شدن غالباً برای انسان و حیوانات بیماریزا هستند. در یخ به مدت طولانی زنده می‌مانند و در مقابل بعضی از مواد شیمیایی پایدارند( مانند بریلینات گرین، تترایتونات‌سدیم، دئوکسی کولات سدیم) و این مواد می‌توانند سایر باکتریهای روده‌ای را مهار کنند. بنابراین اینگونه ترکیبات برای مشخص‌کردن سالمونلاها در مدفوع به محیط کشت اضافه شوند.
خواص شکلی
همانطور که در قبل ذکر شد سالمونلاها باسیلهای گرم منفی باندازه 5-2×5/1-7/0 میکرون هستند که خصوصیات عمومی باکتریهای خانواده آنتروباکتریاسه را دارا می‌باشند. اکثر سروتیپ‌های سالمونلا به استثنای سالمونلاپلوروم و سالمونلاگالیناروم و موتانهای غیر متحرک تخمیر که گاهی اوقات در سایر سروتیپ‌ها دیده می‌شود متحرک بوده دارای تاژک از نوع پری‌تریش هستند. اکثر سویه‌های سروتیپ‌های سالمونلا دارای فیمبریه تیپ یک هستند که دارای ویژگی
اتصالی و هماگلوتینینی حساس به مانوز است. این فیمبریهها از تحت واحدهایی به نام پیلین با وزن مولکولی 21000 دالتون و میزان بالایی( حدود 40 درصد) از اسیدهای آمینه هیدورفوبیک تشکیل شده‌اند.
سویه‌های سالمونلا گالیناروم- پولوروم فیمبریه نوع دو را ایجاد می‌کنند که از نظر مورفولوژی و پادگنی مشابه فیمبریه نوع یک بوده اما غیرچسبنده است. برخی از سویه‌های سروتیپ‌هایی نظیر سالمونلا انتریتیدیس و سالمونلا تیفی‌موریوم که معمولاً فیمبریه نوع یک ایجاد می‌کنند فیمبریه‌‌های ظریف به قطر کمتر از سه نانومتر از خود بروز می‌دهند که تصور اینگونه فیمبریهها باعث عدم آگلوتیناسیون پادگن O میگردد سویه‌های سالمونلاسندای فیمبریه‌ای ایجاد می‌کنند که با اشریشیا کلی قرابت دارد.
کلمات کلیدی :
